நம்மை ஒவ்வொரு தினமும் ஆச்சரியமூட்டும் பிள்ளைகள்.
என் மகனுக்கு 6வது வயது துவங்கி சில மாதங்கள் ஆகிறது. அன்றொரு நாள் காலை எழுந்ததும் என் மனைவி என்னிடம், பையன் கண்ணுக்கு தெரியாமல் நீங்க மறைஞ்சுக்கோங்க. ஏன்னு கேட்டேன்? தினமும் ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லி அழுது அடம் பிடிப்பான்ல, ஸ்கூலுக்கு கிளம்பி போற வரைக்கும். ஆமாம், அதுக்கும் நான் மறைஞ்சிக்கிறதுக்கும் என்ன சம்பந்தம். நான் சொல்வேன்ல, நீங்க ஊரிலில்லாத நாள்லலாம் அவன் ஒழுங்கா கிளம்பிப் போவான்னு, ஆனா நீங்க நம்ப மாட்டீங்க இல்ல. அதுக்குத்தான் இப்போ வேடிக்கைய பாருங்க!
சரின்னு நானும், வீட்டிலேயே அவன் புத்தகம்லாம் வச்சிருக்கிற எடத்துல இருக்கிற மேசைக்கு கீழே ஒளிஞ்சிகிட்டேன்(அங்கதான் அவன் பாக்க மாட்டான்).
காலையில எழுந்த உடனே, டீயை குடிச்சிட்டு அப்பா எங்கன்னு கேட்டான்? அவரு ஆஃபீஸ்ல வேலை இருக்குன்னு சீக்கிரம் கிளம்பிட்டாருன்னு சொன்னாங்க. பய புள்ள உடனே வெளிய எட்டிப்பார்த்து வண்டி நிக்குது பொய் சொல்றியா?ன்னு அவங்க அம்மாவைக் கேட்டான். இல்ல அப்பா வண்டி ரிப்பேருன்னு, கபிலன் அங்கிள் கூட போயிருக்காருன்னு சொன்னாங்க. அடுத்து பயபுள்ள பார்த்த இடம், ‘அம்மா, ஷூ இருக்கு செருப்பும் இருக்கு’ எப்பிடி போனாரு? அவசரத்துல மறந்து போயிட்டாருன்னு சொன்னாங்க. சரின்னு குளிக்கப் போயிட்டான். குளிச்சிட்டு வந்து யூனிஃபார்ம் போட போய், அம்மான்னு காட்டுக்கத்தல் கத்துனான். இன்னாடான்னு வந்தா, அடுத்த கிடுக்கிப் பிடி கேள்வி, எந்த சட்டை போட்டுட்டு போனாரு, இங்க பாரு பேனா இருக்கு பர்ஸ் இருக்கு எதையுமே எடுக்காம எங்க போனாரு. ஃபோன் பண்ணி பாக்கட்டா?(நம்பர மனப்பாடம் பண்ண வச்சது தப்பா போச்சி)
அய்யோய்யோ, ஃபோனை சைலண்ட்ல போட மறந்துட்டேனே!
ஒரு மாதிரி சமாளிச்சி, சாப்பிட வச்சி-அம்மா, அப்பா சாப்பிட்டுட்டு போனாரா? சாப்பிடாமயே ஓடிப்போயிட்டானா?. வந்து சாப்பிடறேன்னு சொன்னாரு’ன்னு சொன்னாங்க. அப்பிடின்னா வந்து சாப்பிட்டுட்டு என்னை ஸ்கூலுக்கு கூட்டிட்டு போவாங்களா?
ஒரு மாதிரி சமாளிச்சி லன்ச்ச கட்டி கையில குடுத்து, ஸ்கூலில் விட்டிட்டு வந்து என்கிட்ட சொன்னாங்க, இனிமே தினமும் காலையில அவன் அடம் பிடிச்சான்னா அதுக்கு காரணம் நீங்க குடுக்கிற செல்லம்தான்னு புரிஞ்சிக்கோங்க’ன்னு!
ஆமாம், இந்த பயபுள்ள<<எழிலன்>>க்கு என்னைப் பார்த்தா மட்டும் இளிச்சவாயனாத் தெரியுமோ?
என் மகனுக்கு 6வது வயது துவங்கி சில மாதங்கள் ஆகிறது. அன்றொரு நாள் காலை எழுந்ததும் என் மனைவி என்னிடம், பையன் கண்ணுக்கு தெரியாமல் நீங்க மறைஞ்சுக்கோங்க. ஏன்னு கேட்டேன்? தினமும் ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லி அழுது அடம் பிடிப்பான்ல, ஸ்கூலுக்கு கிளம்பி போற வரைக்கும். ஆமாம், அதுக்கும் நான் மறைஞ்சிக்கிறதுக்கும் என்ன சம்பந்தம். நான் சொல்வேன்ல, நீங்க ஊரிலில்லாத நாள்லலாம் அவன் ஒழுங்கா கிளம்பிப் போவான்னு, ஆனா நீங்க நம்ப மாட்டீங்க இல்ல. அதுக்குத்தான் இப்போ வேடிக்கைய பாருங்க!
சரின்னு நானும், வீட்டிலேயே அவன் புத்தகம்லாம் வச்சிருக்கிற எடத்துல இருக்கிற மேசைக்கு கீழே ஒளிஞ்சிகிட்டேன்(அங்கதான் அவன் பாக்க மாட்டான்).
காலையில எழுந்த உடனே, டீயை குடிச்சிட்டு அப்பா எங்கன்னு கேட்டான்? அவரு ஆஃபீஸ்ல வேலை இருக்குன்னு சீக்கிரம் கிளம்பிட்டாருன்னு சொன்னாங்க. பய புள்ள உடனே வெளிய எட்டிப்பார்த்து வண்டி நிக்குது பொய் சொல்றியா?ன்னு அவங்க அம்மாவைக் கேட்டான். இல்ல அப்பா வண்டி ரிப்பேருன்னு, கபிலன் அங்கிள் கூட போயிருக்காருன்னு சொன்னாங்க. அடுத்து பயபுள்ள பார்த்த இடம், ‘அம்மா, ஷூ இருக்கு செருப்பும் இருக்கு’ எப்பிடி போனாரு? அவசரத்துல மறந்து போயிட்டாருன்னு சொன்னாங்க. சரின்னு குளிக்கப் போயிட்டான். குளிச்சிட்டு வந்து யூனிஃபார்ம் போட போய், அம்மான்னு காட்டுக்கத்தல் கத்துனான். இன்னாடான்னு வந்தா, அடுத்த கிடுக்கிப் பிடி கேள்வி, எந்த சட்டை போட்டுட்டு போனாரு, இங்க பாரு பேனா இருக்கு பர்ஸ் இருக்கு எதையுமே எடுக்காம எங்க போனாரு. ஃபோன் பண்ணி பாக்கட்டா?(நம்பர மனப்பாடம் பண்ண வச்சது தப்பா போச்சி)
அய்யோய்யோ, ஃபோனை சைலண்ட்ல போட மறந்துட்டேனே!
ஒரு மாதிரி சமாளிச்சி, சாப்பிட வச்சி-அம்மா, அப்பா சாப்பிட்டுட்டு போனாரா? சாப்பிடாமயே ஓடிப்போயிட்டானா?. வந்து சாப்பிடறேன்னு சொன்னாரு’ன்னு சொன்னாங்க. அப்பிடின்னா வந்து சாப்பிட்டுட்டு என்னை ஸ்கூலுக்கு கூட்டிட்டு போவாங்களா?
ஒரு மாதிரி சமாளிச்சி லன்ச்ச கட்டி கையில குடுத்து, ஸ்கூலில் விட்டிட்டு வந்து என்கிட்ட சொன்னாங்க, இனிமே தினமும் காலையில அவன் அடம் பிடிச்சான்னா அதுக்கு காரணம் நீங்க குடுக்கிற செல்லம்தான்னு புரிஞ்சிக்கோங்க’ன்னு!
ஆமாம், இந்த பயபுள்ள<<எழிலன்>>க்கு என்னைப் பார்த்தா மட்டும் இளிச்சவாயனாத் தெரியுமோ?
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக